Jouw afval, mijn huis: Langzaam maar zeker

Ik ben niet zo goed in mijn blog bijhouden, maar wees gerust: ik heb nog niet opgegeven! Het bouwen gaat goed. Het gaat langzamer dan verwacht, maar ik had mezelf ook wel expres een absurde deadline gesteld zodat ik tenminste hard aan het werk ging. Een beetje druk creëren kan bij mij geen kwaad, anders stel ik alles eeuwig uit. Dus soms moet ik mezelf een beetje voor de gek houden.

Vanwege mijn werk en andere bezigheden had ik de afgelopen tijd steeds maar twee dagen per week om te bouwen. En aangezien ik ook materiaal moest verzamelen, het vroor, regende, sneeuwde, vroeg donker werd en ik soms gewoon mijn bed niet uit wilde komen ben ik nog niet héél ver. Maar, het goede nieuws is: inmiddels staan drie van de vier muren, zit er een raam in dat open kan en heb ik bijna mijn dakconstructie af. In de zuidelijke muur moet ik nog drie ramen zetten (waarvan twee met kozijn, dus appeltje eitje!) en in de oostelijke muur moet ik nog een raam en deur zetten. Daarna kan ik gaan beginnen met dichttimmeren en dat betekent dat ik dan èindelijk droog kan werken! Hoera!

Deze en volgende week heb ik uitgeroepen tot bouwweken. Dat betekent: vrij gevraagd van mijn werk en hulp ingeroepen van vrienden om er even wat tempo achter te zetten. Ik wil op één maart droog in mijn huisje kunnen slapen. Dus dan moet het dicht zijn. Het interieur komt dan daarna, en ik heb inmiddels mijn huidige kamer per 1 april opgezegd. Dus dat is nu mijn èchte deadline geworden. En dat gaat lukken! (Ik ben niet altijd zo optimistisch hoor, ik schrijf nog wel een keer over de momenten waarop ik bang was dat mijn huis in ging storten, weg ging waaien of dat ik ineens dacht 'waar ben ik in godsnaam mee bezig', maar laten we het nu even positief houden)

Dus, hierbij weer een aantal foto's en binnenkort weer wat meer verhalen.